Η μπούρκα (πέπλο, μπούρκα) είναι η παραδοσιακή ενδυμασία των γυναικών στις μουσουλμανικές χώρες. Αυτό το στοιχείο της γυναικείας γκαρνταρόμπας είναι μια μακριά ρόμπα με ψεύτικα μανίκια και ένα ειδικό δίχτυ για τα μαλλιά που καλύπτει το πρόσωπο της κοπέλας. Το πέπλο φοριέται συχνότερα στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας.
@niqab_aswad
Το ίδιο το όνομα - "μπούρκα" - έχει περσικές ρίζες. Αρχικά, τέτοια κλειστά ρούχα φορέθηκαν όχι μόνο από γυναίκες, αλλά και από άνδρες.
Η πρώτη αναφορά της μπούρκας χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, αλλά υπάρχει πιθανότητα να εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα. Στην αρχή, οι κάτοικοι της Μέσης Ανατολής και των ασιατικών χωρών φορούσαν το πέπλο αποκλειστικά για να προστατευτούν από τους ισχυρούς ξηρούς ανέμους και την άμμο. Ωστόσο, από το 1876, όταν η Ρωσική Αυτοκρατορία κατέκτησε τις ασιατικές χώρες, οι γυναίκες άρχισαν να φορούν την μπούρκα έτσι ώστε τα πρόσωπα και το σώμα τους να μην φαίνονται από αγνώστους, ειδικά άντρες άλλων θρησκειών.
Το 1927, στο Ουζμπεκιστάν πραγματοποιήθηκαν μαζικές ενέργειες της σοβιετικής κυβέρνησης ενάντια στη χρήση εθνικών ενδυμάτων και άλλων ισλαμικών παραδόσεων από γυναίκες.Αυτή η συμπεριφορά προκάλεσε θύελλα αγανάκτησης από την πλευρά του μουσουλμανικού κλήρου και των υποστηρικτών της κλασικής ισλαμικής συμπεριφοράς. Σοβιετικοί ακτιβιστές έκαψαν δημόσια τη μπούρκα επειδή πίστευαν ότι ήταν λείψανο του παρελθόντος. Ακόμη και παρά τις διαμαρτυρίες των ίδιων των γυναικών, αναγκάστηκαν να ξεγυμνώσουν το κεφάλι και τους ώμους τους.
Φυσικά, τέτοια γεγονότα δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα και χρησίμευσαν ως η «γέννηση» του ισλαμικού στρατιωτικού-πολιτικού και θρησκευτικού κινήματος Basmachi, του οποίου οι εκπρόσωποι ήταν κατηγορηματικά κατά του νέου συστήματος. Προκειμένου να αποτρέψουν τις γυναίκες τους από το να παραβιάσουν το θέλημα του Αλλάχ, μέλη αυτονομιστικών ομάδων προκάλεσαν τον τρόμο εναντίον των ντόπιων κοριτσιών τους. Δυόμιση χιλιάδες μουσουλμάνες υπέστησαν βία και δολοφονίες από τους ίδιους τους συμπατριώτες τους.
@niqab_aswad
Στην Ευρώπη, το να φορούν μπούρκα από τις γυναίκες θεωρείται επίσης άγριο. Έτσι, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί το 2004 απαγόρευσε νομικά τη χρήση χιτζάμπ στα γαλλικά σχολεία. Η μουσουλμανική κοινότητα ήταν κατηγορηματικά αντίθετη σε αυτό. Στη συνέχεια, το 2009, ο Σαρκοζί μίλησε ξανά σκληρά για τη χρήση ολόσωμων ρούχων. Είπε ότι παραβιάζει την αξιοπρέπεια μιας γυναίκας, της στερεί τον αυτοπροσδιορισμό και τη χωρίζει από τις κοινωνικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Ένα χρόνο αργότερα, η εμφάνιση γυναικών με μπούρκα σε δημόσιους χώρους στη Γαλλία απαγορεύτηκε εντελώς.
Στη Γερμανία, μόνο κρατικοί αξιωματούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι δεν επιτρέπεται να φορούν μπούρκα. Σύμφωνα με τους κατοίκους της δημοκρατικής Γερμανίας, οι εργαζόμενοι που επικοινωνούν με πολίτες της δημοκρατίας δεν έχουν το δικαίωμα να καλύπτονται.
Οι βελγικές αρχές απαγόρευσαν επίσης στις Ισλαμικές γυναίκες να φορούν μπούρκα και νικάμπ, ένα κάλυμμα κεφαλιού που καλύπτει πλήρως το πρόσωπο και αφήνει μόνο μια λεπτή σχισμή κοντά στα μάτια.Η παράβαση του νόμου αυτού τιμωρείται με χρηματική ποινή ή φυλάκιση μιας εβδομάδας.
Η Ελβετία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν επίσης ότι η χρήση του πέπλου είναι ταπεινωτικό για τις γυναίκες.
Ακόμη και στη μουσουλμανική Τουρκία καταργήθηκε η υποχρεωτική χρήση αυτής της παραδοσιακής ενδυμασίας. Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Τουρκίας, επέτρεψε στους κατοίκους του να φορούν εθνικά ρούχα κατά την κρίση τους.
Ωστόσο, σε ορισμένες ανατολικές χώρες δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς μπούρκα και νικάμπ. Έτσι, το 2019, τρία κορίτσια από το Ιράν κατηγορήθηκαν για ενθάρρυνση πορνείας και αντιηθική συμπεριφορά, τιμωρώντας 23 χρόνια φυλάκιση μόνο επειδή έδωσαν λουλούδια σε άλλα κορίτσια προς τιμήν της 8ης Μαρτίου στο μετρό της Τεχεράνης χωρίς να φορούν εθνικά ρούχα.
Στο Αφγανιστάν, η βία κατά των γυναικών και ο εξευτελισμός λαμβάνει χώρα σε συνεχή βάση. Όχι μόνο δεν έχουν το δικαίωμα να βγαίνουν έξω χωρίς μπούρκα, αλλά υφίστανται συνεχώς σωματική βία από άνδρες και συγγενείς τους. Το 2015, μια ομάδα απελπισμένων ακτιβιστών, αποτελούμενη από είκοσι νέους, τυλιγμένους με μπούρκες, βγήκε στους δρόμους της Καμπούλ, υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα των γυναικών. Οι ακτιβιστές υποστήριξαν ότι η μπούρκα είναι κατάλοιπο του παρελθόντος και κάθε εκπρόσωπος του ωραίου φύλου έχει το δικαίωμα επιλογής. Οι αντιδράσεις σε αυτή τη διαμαρτυρία ήταν ανάμεικτες και, δυστυχώς, τίποτα δεν έχει αλλάξει ακόμα!
Θα ήθελα να πιστεύω ότι θα έρθει η στιγμή που τα δικαιώματα των μουσουλμάνων γυναικών δεν θα καταπιέζονται πλέον και όσοι θέλουν να βγάλουν την μπούρκα και το χιτζάμπ τους θα μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς καμία μομφή από το κοινό.
0
